Patiënten ervaren een invaliderende, op inspanning volgende lichamelijke en mentale vermoeidheid, spierpijn, griepachtige malaise, abnormale uitputting die niet verdwijnt door slaap, en andere symptomen waaronder verlies van concentratie en korte-termijn-geheugen, slaapstoornissen, dyslexie, balansverstoring, gevoeligheid voor licht en lawaai alsook alcoholintolerantie, stemmingswisselingen, zicht- en maagproblemen – de symptomen wisselen en fluctueren.

De oorzaak is nog onduidelijk maar de aanvang is in veel gevallen gekoppeld aan een acute infectie of trauma, hoewel sommige patiënten een langzaam, sluipend begin ervaren. Er is enig bewijs voor een relatie met bepaalde veelvoorkomende virussen, waaronder hepatitis en Pfeiffer – fysieke en mentale stress kunnen de aandoening verergeren.

Het chronischevermoeidheidssyndroom (CVS) is een syndroomdiagnose die eind jaren 80 werd geïntroduceerd als werkdefinitie voor wetenschappelijk onderzoek naar Myalgische Encefalomyelitis. Het hoofdkenmerk van CVS is inspanningsintolerantie: een relatief geringe inspanning leidt tot uitputting, waarbij het herstel langer dan 24 uur duurt.

• Bij inspanning treden snel uitputtingsverschijnselen op, die na 24-48 uur nog niet over zijn.
• Deze inspanningsintolerantie uit zich verder in klachten als malaise, pijn, krachtverlies en duizeligheid.
• Diverse neurologische klachten komen voor zoals concentratie- en geheugenproblemen.